Poczucie wartości u dziecka
Nauka akceptacji i poczucia wartości dziecka to ciężka i długotrwała praca. Szczególnie, że wielu dorosłym, a zwłaszcza rodzicom brakuje tych podstawowych wartości. Uczymy się ich całe życie, zwracając uwagę na swój rozwój osobisty, uwikłani w kompleksy w trudzie radzimy sobie z samoakceptacją. Jak więc nauczyć własne dzieci, by uwierzyły w siebie i swoje możliwości?
Jak dobrze wychować dziecko?
Nauka akceptacji według psychologów zaczyna się już od wczesnego dzieciństwa i ciągnie przez całe nasze życie. Braki i luki w wychowywaniu młodego człowieka w poczuciu silnej osobowości owocują w wieku dorosłym licznymi kompleksami, brakiem wiary w siebie, w swój talent i siłę, problemami z akceptacją swojej cielesności, co rodzi kłopoty miłosne, czy nawet zawodowe. Dzieci chłoną zachowania dorosłych jak gąbka. Jeśli rodzice nie wzbudzą w nich poczucia zaufania, bezpieczeństwa i bezwarunkowej miłości, sami w późniejszym czasie będą poszukiwać tych wartości na własną rękę, często popełniając fatalne w skutkach błędy życiowe. Dziecko, które nie zaznało szczęścia w dzieciństwie i ciepła domowego ogniska z pewnością będzie przez całe życie borykać się z wieloma problemami psychicznymi, w tym z brakiem poczucia własnej wartości i akceptacji siebie samego. Dziecko czuje się niepotrzebne, zbędne jak balast, niekochane, odtrącone, bezwartościowe itp.
Dlatego zadaniem nas dorosłych, a zwłaszcza rodziców, dziadków, starszego rodzeństwa i reszty rodziny jest stworzyć małemu człowiekowi już od momentu przyjścia na świat ciepły i bezpieczny dom, miłość i stuprocentową akceptację, a przede wszystkim zrozumienie i współczucie.
Nikt z nas nie jest idealny i nie mamy żadnego prawa wymagać perfekcyjności na każdym polu od naszego dziecka, nawet jeśli nie idzie mu najlepiej z wielu szkolnych przedmiotów. To niezwykle istotne, by rodzice uświadomili sobie jak ogromną krzywdę wyrządzają swoim pociechom wymagając od nich idealnego zachowania, świetnych ocen w szkole, sukcesów na wielu płaszczyznach itp. Każdy z nas ma w sobie jakiś talent i to właśnie w okresie dzieciństwa nasze zdolności wychodzą na jaw. Być może twoje dziecko jest urodzonym artystą-malarzem lub muzykiem, lecz niekoniecznie matematykiem czy miłośnikiem nauk ścisłych. Albo jego miłością jest sport, a nie wgłębianie się w lektury szkolne. Co nie oznacza, że możemy pozwolić dziecku na większą swobodę w obowiązkowej edukacji. Nie wymagajmy jednak od potomka idealnych ocen ze wszystkich przedmiotów i nieskalanego zachowania.
Wychowanie dziecka
Warto wychowywać swoje pociechy od małego w poczuciu bezpieczeństwa, które niesie ze sobą również akceptację jego wad i czasem dalekich od ideału zachowań. Dziecko należy pouczać i wyjaśniać mu błędy, nie strofować, nie stosować szantażu i nie odpychać od siebie. Dobrze jest szczerze i często rozmawiać z dzieckiem, spokojnie i z dala od zbędnych emocji. Krzykiem i groźbami niczego nie wymusimy, możemy jedynie spowodować, że nasze dziecko zamknie się w sobie, a wówczas będzie nam jeszcze trudniej do niego dotrzeć. Należy również uczyć dziecko jak naprawiać własne błędy, jak wyciągać wnioski z popełnionych czynów i podjętych decyzji. Z pewnością nauka ta przyniesie w przyszłości dużo lepsze owoce.
Subscribe
0 komentarzy