Cichy wieczór

Cichy wieczór już zapada, zgaśnie zorza wnet.

A pod lasem pod olszowym, słychać rżenie – het!

Siwy konik tam się pasie, siwy konik mój.

Jest tam łączka z drobną trawką, jest kryniczny zdrój!

Siwy konik rży po łące, rozlega się głos.

Leci echo od olszyny, polem pełnym ros.

A miesiączek cicho wstaje, lipa sypie kwiat.

Cudnaż, cudna noc ta letnia, cudny jest nasz świat!

sł. Maria Konopnicka